ابوالقاسم بن ابن حابس می گوید:

هر سال نیمه شعبان، برای زیارت ابا عبدالله الحسین صلی الله علیه

به کربلا مشرف می شدم. و هر وقت به سامرا می رفتیم،

به وسیله نا مه ای

امام عصر ( عجل الله تعالی فرجه الشریف) را مططلع می نمودم.

یک سال قبل از ماه شعبان به سامرا رفتم،

می خواستم طبق معمول ماه شعبان،

به زیارت کربلا مشرف شوم،

از ابوالقاسم حسن بن احمد ــ که از وکلای حضرت بود ــ

خواستم که ورود مرا به اطلاع حضرت نرساند تا زیارتم خالصانه باشد!

چندی نگذشت که ابوالقاسم در حالی که می خندید نزد من آمد و گفت:

این دو دینار را حضرت برای تو فرستاده

و فرموده اند:

به حابس بگو هر که در راه خدا کوشش کند خدا هم حاجت او را بر می آورد!

در سامرا به بیماری شدیدی مبتلا شدم،

بیماریم آنقدر سخت بود که خود را برای مرگ آماده ساختم،

در آن حال از طرف آن حضرت گلدانی برای من فرستاده شد،

در آن گلدان دو شاخه گل بنفشه بود

حضرت فرموده بودند: آن را استشمام کنم.

هنوز در حال بوییدن عطر گل ها بودم که احساس بهبودی کردم.

الحمدالله رب العالمین.