3حضور نور

 

در نیمه شعبان سال 255 هجری قمری تحولی شگرف در عالم خلقت روی داد

و آخرین نور،از انوار بلند مرتبگان عالم وجود،از عرش خدا بر فرش زمین فرود آمد

 تا این کره خاکی را مهبط فرشتگان و محل عروج صالحان کند.

این سفر عرشی،چهاردهمین سفری بود که با انجام آن سلسله سفرهای اسمانی به پایان رسید

و این بار طاووس بهشت با همه زیبایی ها و شکوهی که داشت از بام عرش الهی پر کشید

و برای ماموریتی عظیم بر بام خانه آدمیان نشست تا دامن زمین را جایگاه پرواز آنان سازد.

این نور الهی،

 همان کسی بود که تمام انبیاء و اولیاء خدا در همه لحظه های تاریخ،انتظار او را می کشیدند. 

 

ای ذخیره الهی!

چه مقام رفیعی داری که پیامبر بزرگی چون موسی آن را از خدا طلب می کند.

گویا او آگاهی یافت که چگونه زمین را به ذکر و نور خدا آباد می کنی

 و چگونه احکام الهی را در همه جای آن جاری می سازی

و قسط و عدل که آرزوی بر زمین مانده همه انسان های وارسته بوده است

را در سراسر زمین تحقق می بخشی؛از این رو درخواست کرد که این توفیق عظیم نصیب او شود.

 

 لقب مشهور او مهدی و القاب دیگر او:

قائم           

            حجت          

                            منتظر               

                                               خلف صالح                   

                                                                  صاحب الزمان  می باشد          

اما نام و کنیه او،نام و کنیه رسول خدا(ص) است.

اسم پیامبر(ص)،محمد و کنیه او ابولقاسم است و همین نام و کنیه برای حضرت مهدی(عج) است

 اما روایاتی وارد شده است که از ذکر نام او قبل از آنکه ظهور کند نهی کرده اند.

 

 یکی از سنت های الهی،امتحان بندگان خداست.

 این سنت در امت های گذشته بوده و در امت اسلامی هم جاری است. امتحان های الهی برای این است

که سعادت و شقاوت انسان ها از روی دلیل باشد. با امتحان است که مراتب خوبی و بدی مردم آشکار می گردد

 و خداوند بر اساس آن با آنان رفتار می کند.از جمله آزمایش های الهی که برای امت های گذشته بوده است

 و برای امت اسلامی هم تکرار می شود غیبت حجت خداست.

 

 ما در عصر غیبت مولایی به سر می بریم که به شیعیان و دوستداران خود توجه دارد.

پس می توانیم از پشت پرده غیبت هم با او ارتباط داشته و راز دل گوییم،در وصف او و درد فراق،

سخنان و اشعاری را بر زبان داشته باشیم و همواره ارتباط عمیق قلبی و معنوی خود را با او حفظ کنیم.

یکی از وظایف شیعه در عصر غیبت،دعا برای تعجیل در ظهور شکوهمند امام زمان(عج) و سلامت آن حضرت است.

 و خواندن دعاهایی که درباره آن حضرت وارد شده مانند:

                                        دعای عهد،

                       دعای ندبه،

دعای« اللهم کن لولیک»،           

دعای «اللهم عرفنی نفسک»،                             

 زیارت نامه آل یس،                             

صلوات                          

 و بسیاری دیگر....

بدون شک،شب غیبت به پایان می رسید و صبح ظهور فرا خواهد رسید.

 

 لطیفا!

تا به کی خورشید دل هایمان پشت ابر غیبت نهان خواهد ماند

   تا به کی حسرت دیدار نور بر دیدگانمان سایه خواهد افکند 

 مهربانا!

 تمام عمرمان در پاییز گذشت 

 در انتظار بهار روشنایی  

 خداوندا! 

 مروارید های دلتنگی مان را حلقه های گلی ساخته ایم 

  سنگ فرشی باشد بر قدوم دلدار  

  کریما!

 بهترین آفریننده خود را بر ما بنمای

    آرزویمان 

 حضور نور

 در کنارمان است

 

السلام علیک یا ابا صالح المهدی(عج)