حکیمه،عمٌه ی امام حسن عسگری(ع)همواره بر آن حضرت وارد می شد

و دعا می کرد خدا فرزندی به او عطا فرماید.

او می گوید:روزی بر امام(ع)وارد شدم و دعای خود را تکرار کردم،

حضرت فرمود:آنچه را دعا کردی که خداوند به ما عطا کند،

در این شب متولٌد می شود؛تو هم نزد ما بمان و افطار کن.

عرض کردم :آقای من!مادر این فرزند کیست؟

فرمود:نرگس.حکیمه به امام(ع)عرض کرد:او محبوب ترین کنیزان شما نزد من است

و آن گاه نزد نرگس خانم رفت و دست هایش را بوسید و به او گفت:

خداوند در این شب فرزندی به تو عطا می فرماید

 که سرور جهان و نجات بخش مؤمنین می باسد.

 سپس نگاهی به او کرد و اثری از بارداری در وی ندید.

 پس نزد امام حسن(ع)بازگشت و گفت:من اثری از حمل فرزند در او نمی بینم!

چه هنگام از شب این نوزاد متولد می شود؟

حضرت فرمود:ان شاالله با طلوع صبح متولد می شود.

حکیمه گوید: نماز خواندم و افطار کردم و نزدیک نرگس خوابیدم.

برای نماز شب که برخاستم،

نرگس خوابیده بود و اثری از وضع حمل در او مشاهده نمی شد....