پیش از آن که محمد بن عثمان رحلت کند

امام زمان(ع)به او دستور داد جانشین خود را به مردم معرفی کند.

از این رو بزرگان شیعه را دعوت کرد و در جمع آنها فرمود:

«اگر من از دنیا رفتم امر نیابت با حسین بن روح نوبختی خواهد بود،

به من دستور رسید او را جانشین پس از خود قرار دهم،

به او مراجعه کنید و در کارها بر او اعتماد و تکیه داشته باشید.»

 همچنین وقتی لحظه های آخر عمر خود را طی می کرد

بزرگان شیعه نزد او اجتماع کردند و از او پرسیدند:

اگر برای تو پیشامدی شد چه کسی جانشین تو خواهد بود؟

و او جواب داد:

حسین بن روح نوبختی جانشین من و سفیر میان شما و صاحب الامر خواهد بود.

او وکیل،مورد اعتماد و امین صاحب الامر است.در کارهای خود به او مراجعه نمایید

 و در کارهای مهم خود به او اعتماد کنید.

به من دستور رسید اورا معرفی کنم واین پیام را به شما رساندم.

پس از گذشت بیست و یک سال از نیابتحسین بن روح،

در سال 326 هجری بدرود حیات گفت و نوبت به چهارمین نایب خاص صاحب الامر(ع)

یعنی«علی بن محمد سمری»رسید.او نیز از بزرگان،دانشمندان و پرهیزکاران مورد اعتمادی بود

که وظیفه ی ارتباط بین مردم و امام عصر(ع)را بر عهده گرفت تا این که زمان رحلت او نیز فرا رسید.

پس از او دیگر کسی به عنوان نایب خاص امام (ع)به بزرگان شیعه معرفی نشد

 بلکه او نامه ای را از آن حضرت دریافت کرد که در آن آمده بود:

«ای علی بن محمد سمری!خداوند پاداش برادران دینی ات را در رحلت تو ،بزرگ گرداند.

تو تا شش روز دیگر وفات خواهی کرد،

به کارهایت رسیدگی نما و به کسی به عنوان جانشین خود وصیت نکن،

زیرا زمان غیبت کامل فرا رسیده است و دیگر ظهوری جز بازگشت

مدتی طولانی و سخت شدن دل ها و پر شدن زمین از ظلم و جور نخواهد بود.»

«بحارالانوار/کمال الدین/ کتاب پرچم هدایت»