تا این که خدای سبحان،برای وفای به عهد خود،و کامل گردانیدن دوران نبوت،

حضرت محمد(ص)که درود خدا بر او،را مبعوث کرد‍؛ پیامبری که از همه پیامبران پیمان پذیرش نبوت او را گرفته بود،

نشانه های او شهرت داشت؛و تولدش بر همه مبارک بود.

پس خدای سبحان،مردم را به وسیله محمد(ص)از گمراهی نجات داد و هدایت کرد،و از جهالت رهایی بخشید.

 سپس دیدار خود را برای پیامبر(ص)برگزید،و آنچه نزد خود داشت برای او پسندید.

 و شهادت می دهم که محمد(ص)بنده خدا و فرستاده اوست.

خداوند او را با دینی آشکار،و نشانه ای پایدار و قرآنی نوشته شده و استوار و نوری درخشان و چراغی تابان

 و فرمانی آشکار کننده فرستاد تا شک و تردید را نابود سازد و با دلائل روشن استدلال کند،

و با آیات الهی مردم را پرهیز دهد،و از کیفرهای الهی بترساند.

خداوند پیامبر (ص) را هنگامی فرستاد که پیامبران حضور نداشتند،و امت ها در خواب غفلت بودند،

و رشته های دوستی و انسانیت از هم گسسته بود.پس پیامبر (ص) به میان خلق آمد

 در حالی که کتاب های پیامبران پیشین را تصدیق کرد، و با «نوری»هدایتگر انسان ها شد

 که همه باید از آن اطاعت نمایند، و آن،نور قران کریم است.

خانواده او نیکوترین خانواده،و درخت وجودش از بهترین درختان است که شاخه های آن راست

 و میوه های آن سر به زیر و در دسترس همگان است،زادگاه او مکه،و هجرت او به مدینه پاک و پاکیزه است،

که در آنجا نام او بلند شد و دعوتش به همه جا رسید.

خدا او را با برهانی کامل و کافی(قرآن) و پندهای شفابخش،و دعوتی جبران کننده فرستاد.

 با فرستادن پیامبر(ص) شریعت های ناشناخته را شناساند،

و ریشه بدعت های راه یافته در ادیان آسمانی را قطع کرد،و احکام و مقررات الهی را بیان فرمود.

بار خدایا!

ای گستراننده هر گسترده،و ای نگهدارنده آسمان ها،

 و ای آفریننده دل ها بر فطرت های خویش:دل های رستگار و دل های شقاوت زده

گرامی ترین درودها و افزون ترین برکات خود را بر محمد(ص)بنده و فرستاده ات اختصاص ده،

که خاتم پیامبران گذشته،و گشاینده درهای بسته و آشکار کننده حق با برهان است.

خداوندا!

کاخ آیین او را از هر بنایی برتر و مقام او را در پیشگاه خود گرامی تر گردان و، نورش را کامل گردان،

 و پاداش رسالت او را پذیرش گواهی و شفاعت و قبول گفتار او قرار ده،زیرا که دارای منطقی عادلانه،

و راه جداکننده حق از باطل بود.

خدایا!

بنای دین او را از آنچه دیگران برآورده اند،عالی تر قرار ده

او را بر سر خان کرمت گرامی تر دار، و بر شرافت مقام او در نزد خود بیفزا،

و وسیله تقرب خویش را به او عنایت فرما، و بلندی مقام و فضیلت او را بی مانند گردان،

 و ما را از یاران او محشور فرما، چنانکه نه زیانکار باشیم و نه پشیمان،

 نه دور از راه حق باشیم و نه شکننده پیمان،نه گمراه باشیم و نه گمراه کننده بندگان،

 نه فریب هوای نفس خوریم و نه وسوسه شیطان.

(فرازهایی از کتاب نهج البلاغه در وصف پیامبر(ص))