خدایا!

گناهان و خطایا پیراهن خواری را بر تنم کرده

و دوری از تو جامه ی مسکنت و بیچارگی بر من افکنده

و دلم را از جنایت بزرگم به دستان مرگ سپرده

پس تو زنده اش کن

و مرا محروم  نداری در روز قیامت از نسیم عفو و آمرزشت

و برهنه ام نفرمائی از لباس زیبای گذشت و چشم پوشی خود

خدایا!

بر گناهانم سایه ی ابر رحمتت را بیفکن

خدایا!

اگر گناه از بنده ات زشت است

پس عفو از نزد تو نیکو است

معبودا!

من نخستین کسی نیستم که نافرمانیت کرده

پس توبه اش را پذیرفته ای و خواستار احسان تو گشته

خدایا!

آیا چنین می بینی که پس از دوستی من به تو مرا از درگاهت دور کنی

یا آنکه با امیدی که به رحمت تو و گذشتت دارم مرا محروم کنی

یا آنکه با پناه آوردنم به عفو و گذشتت مرا رها کنی

دور است از ذات بزرگوار تو که مرا نا امید کنی

خدایا!

آیا سیاه کنی چهره هایی را که برای عظمتت به خاک در افتاده

یا لال کنی زبان هایی را که به مدح و ثناگوئی در مجد و عظمت تو گویا شده

یا مهر زنی بر دل هایی که بر دوستی تو خمیر شده

یا کر کنی گوش هایی را که لذت برده به شنیدن ذکر تو در ارادت و طلب رضای تو

یا آنکه ببندی دست هایی را که آمال آن را به سوی تو به امید مهربانیت بلند کرده

خدایا!

درهای رحمتت را بر روی یکتا پرستانت مبند

ومحروم منما مشتاقان خود را از مشاهده ی جمال و جلال دیدارت

خدایا!

نفسی را که عزیز کرده ای به وسیله ی یکتا پرستیت

چگونه به خواری هجرانت ذلیل کنی

و دلی را که پیوند شده بر دوستی تو

چگونه به حرارت آتشت بسوزانی

ای مهرورز

ای بخشایشگر

ای مهربان